วันพฤหัสบดีที่ 10 มิถุนายน พ.ศ. 2553

เพลงของพ่อ 3. พ.ว.ต. แห่งความหลัง

วันเคลื่อนเดือนคล้อยลอยลับไม่กลับคืนหลัง
เย้ยเยาะเกาะกินใจจริงจัง
นั่งนอนนึกยังยากเยียวยา
หลอนหลอกยอกย้อนตามต้อนแตะต้องเต็มตา
ยากยิ่งหลีกเลี่ยงลืมเลือนลา
หนักแน่นหนักหนาพร้อมเพรียงเยี่ยมเยือน....


ถึงแม้จะฝึกกลางแดดกลางฝน หนุ่มน้อยหน้ามลไม่เคยขัดขืน
ลงน้ำลุยโคลนกระดอนกระเด็น ฝนฟ้ากระเซ็นครวญครางครืนครืน
ลำบากลำบนไม่บ่นสักคำ ฝึกเช้ายันค่ำปล้ำอยู่กับปืน
หนึ่งไปผ่านไปได้มาหนึ่งบั้ง จุ๋มจิ๋มไปบ้างแต่ดูยั่งยืน
เงินเดือนนิดน้อยหกร้อยกว่ากว่า แลกกับคุณค่าแผ่นดินทั้งผืน
มาอยู่เหล่าแพทย์งานเบาไม่หนัก มีแค่คนรักป่วยกันทั้งคืน
ได้อยู่เหล่าราบมีลาภลึกลึก เช้าสายบ่ายดึกฝึกนอนยั่งยืน
ใครได้ขนส่งก็ส่งกันไป ส่งหมูส่งไก่ส่งไฟส่งฟืน
ส่วนสรรพาวุธรู้ทุกรูปแบบ รู้กว้างรู้แคบรู้ลึกรู้ตื้น
ได้อยู่เหล่าม้าหน้าตาดูดี ม้าเห็นร้องฮี้ให้ขี่ทุกคืน
การเงิน เงินเดินเพลิดเพลินพร้อมพรัก เพื่อนพ้องทายทักคึกคักดึกดื่น
สื่อสารเสียงแจ๋วเจื้อยแจ้วจับใจ ราบรื่นเรียงรายสดใสกลมกลืน
ส่วนสารบัญอ่านเรียนเขียนเก่ง อ่านเองเออเองคลื้นเคลงคล้ายคลื่น
ปืนใหญ่ปึงปังเปรี้ยงปร้างกึกก้อง คึกคักคนองครวญครางครึกครื้น
ช่างแกะช่างเกลาช่างเก่าช่างแก่ ช่างซ่อมช่างแช่ช่างแหย่ปลายปืน
พลาธิการทำงานขึงขัง เย็บผ้าตัดหนังเป็นแผ่นเป็นผืน
สอหอหุ่นให้ยืนได้เหมือนหุ่น โดนดันโดนดุนก็ยังทนฝืน

ที่กล่าวมานี้ คือ พ.ว.ต............
ที่กล่าวมานี้ คือ พ.ว.ต. ชายไทยรูปหล่อน่ากินน่ากลืน
ถ้ามองกลางวันต้องฝันกลางคืน...
ถ้ามองตอนตื่น.... ก็ตัวใครตัวมัน.....

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น