รวมเล่ม 21. เวลา

ใครบางคนผู้ยกตัวเองเป็นปราชญ์แต่ยังคงคีบรองเท้าแตะ เคยบอกเอาไว้ว่า บนโลกใบนี้มีสิ่งที่มีค่าที่สุดอยู่สองอย่าง หนึ่งนั้นคือเงิน และสองนั้นคือเวลา

เงินนั้นคุณต้องขวนขวายหากันเอาเองถ้าไม่ได้บังเอิญคาบช้อนเงินช้อนทองออกมาจากมดลูกมารดา รวมทั้งยังต้องคอยบริหารให้ดีหากอยากจะให้มันอยู่กับคุณในแบบไม้เท้ายอดทองกระบองยอดเพชร เวลาสิเป็นสิ่งที่น่าแปลกกว่า มนุษย์ทุกคนได้รับมันมาเท่าๆกันโดยไม่จำเป็นที่จะต้องดั้นด้นไปหาและไม่ต้องคาบอะไรออกมาในตอนเกิด แต่ก็แทบทุกคนเช่นกันที่มักจะบ่นว่ามันไม่พอกับที่ต้องการและอยากจะได้มันเพิ่ม ว่าแต่ว่าถ้าได้มันมาจริงๆคุณรู้วิธีบริหารมันหรือเปล่าล่ะ

ใครบางคนสงสัยว่าแล้วระหว่างเงินกับเวลา สิ่งไหนสำคัญและมีค่ามากกว่ากัน ผมกลั่นกรองด้วยสมองน้อยๆก่อนได้คำตอบว่า คนทุกคนถ้ามีเวลาเพิ่มก็น่าจะหาเงินได้เพิ่มถ้าไม่โง่เขลาจนเกินไป แต่ถ้าทุกคนมีเงินเพิ่ม เวลาก็ยังคงจะได้รับเท่าเดิมเสมอ แค่นี้ก็น่าจะชัดเจนว่าสิ่งไหนมีค่ามากกว่ากัน แต่ทันใดที่เพื่อนชายในวงเหล้าได้ยินปรัชญาข้างถนนของผม เขากรุณาให้การสั่งสอนว่า ถ้าเรามีเงินเพิ่มมันสามารถซื้อช่วงเวลาแห่งความสุขเพิ่มได้อย่างแน่นอน อย่างน้อยๆก็ในรูปแบบของเวลาข้างขวดน้ำเมานั่นอย่างไร ทันทีที่ได้ยิน ผมพยักหน้าเห็นด้วยอย่างมิอาจปฏิเสธ

ผมไม่รู้ว่าสำหรับคนอื่นๆเค้าต้องการเวลาเพื่อเอามาใช้ทำอะไรและผมไม่เคยอยากที่จะรู้ แต่ถ้าถามผม เวลาเป็นวัตถุดิบของทุกอย่าง ไม่ว่าคุณจะต้องการทำไม้จิ้มฟันหรือจนกระทั่งคิดการใหญ่ที่จะทำเรือรบคุณก็ต้องใช้เวลา เพราะฉะนั้นไม่ว่าใครจะยกย่อง ทองคำ น้ำมัน หรือกาแฟ ว่ายิ่งใหญ่และสร้างแรงกระเพื่อมของสิ่งไม่มีชีวิตที่เรียกว่าเงินได้มากแค่ไหนก็ตาม ผมยังยืนยันว่าสิ่งที่มีค่าที่สุดในโลกนี้คือเวลา เพราะไม่ว่าคุณจะคิดถึงอะไรก็ตามบนโลกใบนี้ ผมยืนยันว่าเวลาต้องเป็นหนึ่งในวัตถุดิบสำคัญของทุกสิ่งทุกอย่างที่คุณพบคุณเห็น แต่ถึงแม้จะเป็นเช่นนั้น ผมก็ยังคงหาอะไรทำเพื่อฆ่าเวลาอยู่ในทุกๆวัน นี่ผมกำลังเข้าใจอะไรผิดหรือเปล่านะ
คุณคงเคยได้ยินว่าผู้คนรอบกายคุณพยายามที่จะหาเวลาว่างเพื่อที่จะไปทำนั่นทำนี่ เคยสงสัยหรือเปล่าว่าทำไมเขาเหล่านั้นต้องคอยหาเวลาว่าง ทั้งๆที่ปกติเวลามันก็ว่างอยู่ตลอดของมันอยู่แล้วและมันก็อยู่กับคุณทุกที่ แต่ตัวคุณนั่นล่ะที่พยายามยุ่งกันอยู่เอง คุณว่าจริงไหม

ถ้าหากสิ่งที่ผมพูดไปยังไม่ทำให้คุณรู้ว่าเวลาเป็นสิ่งที่มีค่าแค่ไหน คุณลองสังเกตดูก็ได้ว่าคนที่โชคดีได้รับเวลาจากคุณเค้ามีความสุขกันแค่ไหน เมื่อใดที่คุณให้เวลากับคนที่คุณรักหรือให้เวลากับคนที่รักคุณ ความสุขมากมายมักจะเกิดขึ้นในช่วงเวลานั้น และนี่เป็นวิธีง่ายๆที่คุณจะเปลี่ยนให้เวลาว่างกลายมาเป็นเวลาแห่งความสุขหรือช่วงเวลาสุดพิเศษเลยทีเดียว นอกจากผมจะบอกคุณว่าเวลามันว่างอยู่ตลอดอยู่แล้ว ผมยังแนะนำวิธีใช้เวลาให้กับคุณอีกนะ หวังว่าถ้าคุณมีเวลาเหลือ คุณคงมาใช้ร่วมกับผมบ้างนะ

ยังมันยังไม่พอ เวลายังมีค่ามากกว่านี้ได้อีกเมื่อคุณมีความรัก อะไรเล่าคือสิ่งที่คุณต้องการจากคนรัก อยากให้เค้ามีเวลาให้ อยากให้เค้าให้เวลากับคุณ และเค้าเองก็จะไม่รู้สึกว่าเสียเวลาไป ถ้าคุณสองคนนั้นใช้เวลาแห่งความรักนั้นร่วมกัน อีกตัวอย่างที่เห็นได้ชัดเวลาที่คู่รักส่วนใหญ่เลิกกัน เหตุผลหนึ่งที่ได้ยินกันอยู่บ่อยๆก็คือต่างคนต่างไม่มีเวลาให้กัน ไม่รู้ว่าเวลามันหายากหรือว่าเค้าสองคนใช้มันไม่เป็นผมก็ไม่แน่ใจ แต่ถึงเลิกกันก็ไม่เป็นไร เพราะในเมื่อเค้าไม่ได้ให้เวลาซึ่งกันและกัน ก็ให้เค้าเก็บเวลานั้นเอาไว้เยียวยาหัวใจของเค้าทั้งคู่เถอะ เพราะเวลาก็ยังคงเป็นเพียงสิ่งเดียวที่จะช่วยบรรเทาอาการอกหักได้ คุณก็รู้ใช่ไหม ผมยังมีตัวอย่างบางคู่ที่รู้แน่ว่าไปด้วยกันไม่ได้แต่ก็ไม่ยอมที่จะเลิกกันเพราะว่าเสียดายเวลา อันนี้ก็เข้าข่ายให้เวลากันมากเกินไปเสียอีก มากเกินไปจนเสียดาย แต่เชื่อเถอะว่าถึงจะอยู่ด้วยกันต่อไป มันก็ไม่มีอะไรดีขึ้น แถมยังจะทำให้เวลาดีๆกลายเป็นช่วงเวลาแย่ๆอีกด้วย คิดแล้วอารมณ์เสียแทน แต่ก็ไม่เป็นไร เพราะเมื่อใดที่ตาสว่างและตัดสินใจเลิกกันไป เขาเหล่านั้นจะได้เอาเวลาที่ให้กับคนอื่นมาให้กับตัวเองมากขึ้น ไตร่ตรองให้ดีว่าที่ผ่านมาเราผิดพลาดตรงไหน และเมื่อให้เวลากับตัวเองมากขึ้น ก็จะมีเวลาเยียวยาหัวใจมากขึ้น เมื่อนั้นคุณก็จะแข็งแกร่งขึ้น และเห็นคุณค่าของเวลามากขึ้นเช่นกัน

ผมยังคงยืนยันจนถึงย่อหน้าสุดท้ายว่าเวลาเป็นทั้งจุดเริ่มต้น จุดสำคัญและจุดสุดท้ายของทุกอย่างบนโลกกลมๆใบนี้ มาถึงตรงนี้คุณรู้หรือยังว่าระหว่างเงินกับเวลา คุณควรจะร้องขออะไร เมื่อมัจจุราชมายืนอยู่ตรงหน้า ถึงแม้วันนี้มัจจุราชจะยังคงไม่ว่างมาเยี่ยมเยือน แต่เมื่อใดก็ตามที่คุณมีเวลา หรือเมื่อใดก็ตามที่คุณบริหารชีวิตได้ดีจนมีเวลาว่าง หวังว่าคุณคงจะพอทราบแล้วว่าการเปลี่ยนจากเวลาว่างมาเป็นช่วงเวลาที่มีคุณค่านั้น ต้องทำอย่างไร ผมขอทวนเป็นครั้งสุดท้าย ให้เวลากับคนหรือสิ่งที่คุณรัก และใช้เวลาที่หามาได้เหล่านั้นร่วมกัน นั่นจะทำให้คุณไม่เสียดายกับเวลาที่สูญเสียไปเลย และโปรดอย่าลืมว่าชีวิตไม่มีการทดเวลาบาดเจ็บเหมือนฟุตบอลนั่นเป็นเหตุผลที่สุดท้ายขอหยิบยกปรัชญาที่ปราชญ์ข้างถนนท่านเดิมเคยบอกไว้มาเตือนใจกันอีกครั้ง “เวลาไม่เคยรอใคร แต่เมื่อมนุษย์ตัวน้อยจะทำอะไร เหตุใดจึงต้องรอเวลา”