ไม่ได้เขียนมา 3 - 4 วัน เลยนะ เหงาๆมือเหมือนกันนะนี่ 3 - 4 วันนี้ ได้ไปเที่ยวมา 2 ทริป บวกกับดูซีดีคอนเสิร์ตอีก 1 อัน เล่าอะไรให้ฟังก่อนดีล่ะ
เอาอันนี้ก่อนดีกว่า ซีดีคอนเสิร์ต น่ะ ดูแล้วคนที่จะต้องนั่งดูด้วยกันน่าจะชอบ ก็เลยซื้อมาดูกัน sevendivas น่ะ เคยได้ยินกันป่ะ พวกนักร้องสาวๆ(หรือเปล่า)ขั้นตำนาน ของแกรมมี่น่ะ ฟังเพลงเก่าๆ เย็นๆ สบายๆ แล้วรู้สึกดีนะ
ความ ประทับใจส่วนตัวก็มี พี่ศรัณย่า เค้าชื่อเล่นไรหว่าไม่แน่ใจ แต่ร้องเพลงเหมือนแทบไม่ต้องออกแรงอะไรมาก แต่ขึ้นเสียงได้สูงมากๆ จังหวะลงมาเสียงต่ำก็นิ่งมาก ไม่มีเพี้ยนแม้แต่นิด ตัวก็นิดเดียวเอาแรงมาจากไหนกันหว่า
พี่อุ๊ เสียงแกเป็นเอกลักษณ์อยู่แล้ว บุคลิกก็เป็นเอกลักษณ์นะ แกร้องท่อน แค่หลับตาาาาาาาาาาาาาาาาา โห เทพมากจริงๆ เอาลมมาจากไหนเยอะแยะนะ แต่ที่ชอบจริงๆ คือตอนที่พี่แอมถามว่า ตอนไม่ได้ร้องเพลง ไปทำไรมา หุหุ พี่อุ๊เค้าตอบ ทำค่ายมวย 555 ไม่ได้ล้อเล่นนะ ทำจริงๆ เข้ากับบุคลิกแกจริงๆว่ะ 55
คนสุดท้ายประทับใจ คุณโบ สุนิตา เนี่ย แกร้องเพลงถึงดีอ่ะ เพราะดี แต่อันนั้นใครก็รู้อยู่แล้ว แต่ที่ประทับใจคือ มีเพลงนึงที่พี่ดี้แต่งเพื่อฉลอง 1 ล้านตลับ ของพี่โบ เนี่ย ไม่น่าเชื่อเลยนะ ว่ามันจะเคยเกิดขึ้น ในประเทศนี้ ลองคิดดูว่าถ้าคนไทยมี 60 - 70 ล้านคน และไม่มีใครที่ซื้อคนละ 2 แผ่น นั่นหมายความว่า 60 - 70 คน ต้องมี 1 คนซื้อซีดีชุดนั้น
นั่นหมายความว่า ในรถเมล์แน่นๆ คันนึง ต้องมีอย่างน้อยคนนึงซื้อซีดีชุดนั้น และถ้าบีบมาแค่คนกรุงเทพอย่างเดียว นั่นหมายความว่าในรถเมล์ไม่ต้องแน่นมากคันนึง ก็ยังต้องมีอย่างน้อยคนนึง ซื้อซีดีชุดนั้นนะ 555
จริงๆแล้วก็แอบอิจฉาพี่ๆทั้ง 7 คนนะ ที่ได้ทำสิ่งที่ตัวเองรัก มาเป็นเวลายาวนาน และยังมีคนติดตามและเฝ้ารอจะเสพผลงานของเค้าเหล่านั้น ไม่รู้ว่าเค้าคิดว่าสิ่งที่ทำอยู่นั่นเป็น "งาน" ของเค้าหรือเปล่านะ อยากมีงานอย่างนี้บ้างซะแล้วสิ
อ่ะ ใครสนใจก็อย่าลืมไปหาชมนะ ทางไหนก็แล้วแต่ มิได้เป็นนายหน้าแต่ประการใด
มาว่ากันถึง 2 ทริป ที่เกริ่นตอนแรกกันดีกว่า เล่าให้ฟังซะ 1 ทริปก่อนเลย ตั้งชื่อทริปว่า "เดินเซ็นทรัลลาดพร้าว ช็อปซะใจร้าวไปครึ่งหมื่น" อิอิ ก็ไม่มีไรมากแค่อยากจะบอกว่า เสียตังค์แล้วสบายใจจริงๆ
อ่ะ พูดกันตรงๆ วันนั้นหมดไป 5000 กับการไปเดินเซ็นทรัลลาดพร้าวไม่น่าจะเกิน 4 ชม. เสียค่าอะไรบ้างน่ะเหรอ ก็พันนึง หมดไปกับเสื้อสองตัวและตุ้มหู อันนี้ไม่ถือ ชีลๆมาก อีกพันนึงก็หมดไปกับกินฟูจิและซื้อข้าวปั้นของโออิชิราเม็งกลับบ้าน
อีกพันห้าหมดไปกับเครื่องสำอางค์ของที่รัก 555 ส่วนอีกพันนึงหมดไปกับหนังสือ 2 เล่มและบัตรดูบอลทีมชาติไทย
สรุปว่าจะเล่าให้ฟังแค่สามส่วน คือ เครื่องสำอางค์ หนังสือ และทีมชาติไทย เนอะ
เออ แต่ว่าพอดีแวะไปอ่านกระทู้มาอ่ะ อยากไปดูฝัน หวาน อาย จูบ อ่ะ เข้าวันคริสมาสต์นะ 25 ธันวา หวังว่าคุณๆคงไม่ต้องไปดูคนเดียวกันนะ วันคริสมาสต์คงอยากจะอยู่กับใครสักคนนี่เนอะ หุหุ บ้าไปแล้วตรู
เอ้าๆ เครื่องสำอางค์ ก็พอดีที่รักไปซื้อ เราก็ไปนั่งรอดูเค้าแต่งๆหน้ากัน สักพักก็เลยขี้เกียจรอ ไปร้านหนังสือดีกว่า พอกลับมา ที่รักก็บอกว่า B.A. ที่ซุ้มเครื่องสำอางค์ ชมว่าแฟนหล่อ หุหุ 555 เค้าเป็นคนจริงๆใจดีนะ เห็นอะไรก็พูดอย่างนั้น กร๊ากกก
ตอน ไปร้านหนังสือก็อยากไปหา สองเงาในเกาหลี มาอ่านนะ แต่ว่าหาไม่เจอเลยอ่ะ กี่ร้านก็ไม่มี เลยไปถอย คุยกับประภาสเล่ม 2 มาและก็ต้นไม้ใต้โลก มาอ่านอ่ะนะ แต่เรื่องที่จะเล่าให้ฟังที่ร้านหนังสือ มันคือเรื่องนี้
เคยไปร้านหนังสือ แล้วหาหนังสือเรื่องที่เราอยากอ่าน ไม่เจอกันหรือเปล่า เดินหาเท่าไรก็หาไม่เจอ แล้วคุณๆทำยังไงกัน ?
สำหรับผมก็คือถามพนักงาน หรือไม่ก็หาเครื่องคอมพ์ที่ไว้ใช้ search หนังสือ ซึ่งไม่รู้ว่าอันไหนหายากกว่ากัน
บาง ร้านพนักงานก็ให้ความร่วมมือดี แต่ว่าก็ไม่รู้ว่าหนังสืออยู่ไหน คือให้ความร่วมมือไง แต่ก็หาดุ่ยๆแบบเราหานี่ล่ะ แล้วมันจะมีประโยชน์มั้ยนี่
ส่วนใหญ่ผมเลยใช้วิธีหาเครื่องคอมพ์ แต่ปรากฏว่า แทบจะไม่เคยเจอ ไม่ใช่ไม่เจอหนังสือนะ ไม่เจอเครื่องคอมพ์นี่ล่ะ
ทำไมมันวางอยู่จุดที่มันมองเห็นยากจังวุ้ย และปัญหาต่อไปที่เจอคือ ต่อให้เห็นคอมพ์ก็ใช้มันยากมาก โปรแกรมไม่ได้ถูกออกแบบมาให้คนที่ไม่ใช่พนักงาน ใช้แน่ๆ
จากนั้นทำยังไงกัน ก็ไปหาพนักงานให้ search ให้หน่อย และจากประสบการณ์ตรงๆก็คือ แม่ง search ดุ่ยๆ พอกัน 555 มั่วเหมือนกัน
แต่ดีกว่าเรานิดเดียว 555 แต่ก็เอาเถอะ ยังดียังช่วยเรา แต่สิ่งที่ไม่ชอบที่สุดก็คือ เวลาที่เราเดินไปหาพนักงานแล้วบอกว่า จะให้ช่วย search หนังสือให้หน่อย
เค้าจะทำหน้าแบบว่า มึงอะไรเนี่ย มึงทำตัวประหลาดนะ มาค้นหนังสืออะไรนี่ ใช้คอมพ์กูทำไม อะไรประมาณนี้ คือแบบ กูจะหาหนังสือนะเว้ย ไม่ได้จะมาแย่งแฟนมึง แสรดดดด
กูหาเจอ กูซื้อนะเว้ย ไม่ได้จะยืมไปอ่านบ้าน แล้วไม่เอามาคืน เวรกำ มองยังกะกูตัวประหลาด แสรดดดดด
พอล่ะยิ่งเล่าก็ยิ่งเซ็ง
เรื่องสุดท้าย ทีมชาติไทยกันดีกว่า ตอน แรกว่าจะไปวันที่ 6 เจอเวียดนาม นัดแรก แถมยังมีลาวกับมาเลเซียเป็นคู่แรกให้ชม แต่ดันทำงาน ไปไม่ได้เซ็งมาก พอวันที่ 8 จะไปดูเพราะเป็นวันธรรมดาเห็นว่าน่าจะคนเยอะ แต่ พอ ไปดูโปรแกรม เจอลาวอ่ะ ไม่ค่อยอยากดู เอาวะ ไปดูนัดวันที่ 10 ก็ได้ เจอมาเลเซีย แต่วันนี้ไม่มีคู่แรกว่ะ ก็เลยจะได้ดูคู่เดียว แถมยังอาจจะเข้ารอบไปแล้วอีกด้วยนะ เอาตัวสำรองลงเปล่าไม่รู้
แต่ก็นะ คนไทยอ่ะ ก็ต้องดูบอลไทยสิ แล้วกลับมาทำงานห้าทุ่มด้วยนะเราอ่ะ บอลเตะทุ่มครึ่งจะกลับทันเปล่าวะนี่
มันแปลกหรือเปล่านะ ที่เราวิ่งไล่หาซื้อบัตรไปดูบอลไทย ในขณะที่รอบกาย ยังมีแต่คนเถียงกันเรื่อง บิ๊กโฟร์ 555
ปีเตอร์ รีดยังบอกว่า อยู่ที่นี่ได้ดูพรีเมียร์ลีก มากกว่าตอนอยู่อังกฤษอีก ภูมิใจกันหรือเปล่าล่ะ พี่ไทยเอ๋ย
ทุกวันนี้คนไทยบางคนยังไม่รู้เลยว่าลีซอเล่นเป็นยังไง ทั้งๆที่คนเบลเยียมเค้ากำลังจะได้รู้แล้ว 555
ช่วยๆกันหน่อยเว้ย รอแฟนแมนยู ลิเวอร์พูล มันมาเชียร์ทีมชาติไทยให้ มันคงไม่มาหรอก หุหุ
ว่าแล้วก็อยากไปดูจริงๆนะนี่ เมื่อไรจะถึงวันนนนน เฮ้อ วันนี้ไปก่อนดีกว่า เดี๋ยวค่อยมาเล่าเรื่องอีกทริปให้ฟัง ทริปดอกทานตะวันนั่นเอง หุหุ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น